Forum LFM&A

gothic_lolita

życie wieczne wcale nie jest takie pociągające, wszystko się w końcu nudzi. A jeszcze jakby nie wszyscy mieli do niego dostęp to już byłaby kompletne masakra (fajne podejście to tego aspektu spotkałam w książce "Wywiad z wampirem"). co można robić przez wieczność?

AB/CD

MartiusMarsGradivus

To nie będzie kopia wspomnień i algorytmów... To będzie kopia całej osobowości. To nie będzie druga osoba... tylko ta sama.
Dwojenie się i trojenie może mieć masę zastosowań... Ojciec ciężko pracujący na utrzymanie rodziny może być równocześnie w pracy i z rodziną na wakacjach... Nie będzie trzeba szkolić tysięcy żołnierzy tylko jednego itd... Potem osobowości ze wszystkich platform będzie można na nowo połączyć w jedną która będzie pamiętać to co robiła każda z jej kopii.

gothic_lolita

te kopie to idiotyczny pomysł, jak w grze, póki nie tracimy doświadczenia to możemy zaliczyć tyle zgonów ile wyjdzie, bo nic nie tracimy, nie dbamy więc o życie. Po co będziemy wtedy się starać? Z czego cieszyć? Do czego dążyć? :hamster_petrified:

AB/CD

MartiusMarsGradivus

Nie wiem jak inni, ale ja pomimo że są zapisy itd to dalej podchodzę do gry poważnie. Nie widzę powodu dla którego ludzie mieli by przestać się starać, dążyć do czegoś a już na pewno cieszyć się.

gothic_lolita

MartiusMarsGradivus

Nie znam takiego gierczanego żargonu.

gothic_lolita

MartiusMarsGradivus

Jeśli wynaturzenie = ewolucja to masz rację Wink

gothic_lolita

człowiek stałby się Bogiem, zniszczył wszystko i był zadowolony
a potem "wszystko" zniszczyłoby go i już raczej nie byłby zadowolony

AB/CD

Niekoniecznie

Zakładając, że władzę osiągnąłby człowiek który lubi się 'bawić' nigdy nie pozwoliłby na osiągnięcie wszystkiego, nawet sobie. Zawsze coś by zostawiał, a jakby mu się to znudziło - reset pewnych obszarów mózgu - i od nowa wszystko ma smak, a on ciągle jest tym kim zawsze był tylko, że dalej bawi go to samo po raz miliardowy jakby robił to po raz pierwszy.

gothic_lolita

a śmieją się apokaliptycznych wizji świata opanowanego przez sztuczna inteligencją
najlepiej od razu zatraćmy człowieczeństwo i stańmy się bogami - robotami ;/

AB/CD

Prędzej zeżrą nas bezmyślne bioroboty posiadające zwierzęce instynkty albo armia mechów wytnie w pień wszystko co się rusza niż sztucznie stworzone inteligentne machiny wykluczą naszą żałosną rasę i sposób bycia.

Coż jest złego w byciu nieśmiertelnym cyborgiem który nikogo nie krzywdzi, a ciągle odczuwa radość życia? To jest główny cel istnienia wg naszej religii, więc osiągnięcie tego byłoby... po prostu zajebiste.

(Zakładając, że inne rasy nie zechcą nas zniszczyć albo poprowadzić wojen na siłę bądź intelekt)

gothic_lolita

doh, ile można odczuwać radość życia? skoro ma być tak idealnie to w końcu się zapomina czym różni się dobrze od źle. Dobry, nikogo nie krzywdzi - życie traci smaczek, człowiek jest stworzony do rywalizacji, pokonywania własnych barier - okupionego znojem, potem i trudem. Człowieczeństwo jest brudne i niedoskonałe, żebyśmy doceniali sukcesy i szczęście. Gdzie u takiego cyborga miejsce na wszystkie uczucia?
Nieśmiertelność, wizja Nieba - może jak zwykle źle interpretujemy pisma i raj to tak naprawdę coś zupełnie innego? A może musimy walczyć ze światem, żeby nasza dusza osiągnęła doskonałość, która pozwoli jej się cieszyć niebieskimi wartościami?
Tutaj na Ziemi mamy inne zadanie niż tworzenie Raju